Spiegel

Zon of wolk? Opnieuw een zonnige dag, tenminste de zon laat zich weer ten volle zien. De zon die altijd onvoorwaardelijk schijnt, geen keuzes maakt voor wie wel of niet, maar elke dag weer opnieuw voor iedereen schijnt. Ook als er wolken komen, zal de zon zich niet terugtrekken, maar blijft schijnen, want weet dat er weer een moment komt dat de zonnestralen niet meer door wolken tegengehouden worden en iedereen weer kunnen bereiken.

Als de buitenwereld een spiegel mag zijn voor onze binnenwereld, hoe is het dan met het stralen in onszelf? In ons diepste innerlijk wezen, onze kern, waar de verbinding met de Bron onophoudelijk aanwezig is, is ook altijd, werkelijk altijd, het stralen aanwezig. Echter, het innerlijk stralen is niet altijd aan de buitenkant te zien. We creëren in het leven een eigen wolkendek, ontstaan door gedachten en gevoelens die we niet vrij laten stromen en een verdichte energie laten vormen, waardoor het de stralen bedekt. Het kan nooit de stralen wegnemen, maar wel als een ‘dikke’ sluier aanwezig zijn, waardoor het stralende minder of niet meer aan de buitenkant zichtbaar is. Ook in onszelf voelen we dan het stralen minder of niet. We lijken afgekeerd van de verbinding met onze Bron en vast te zitten in ons hoofd, in onze voortdurende stroom van gedachten en overtuigingen.

Het is de weg van de mens om zich te ontdoen van de sluiers en ook net als de zon onvoorwaardelijk voor iedereen te gaan stralen. Het herinneren van de altijd aanwezige verbinding met de Bron en het (her)ontdekken van delen in onszelf die eerder versluierd waren.

Keuze

Het is ook de weg ven de (levens)adem die deze verbinding weer in onze herinnering brengt en de versluiering wegneemt, want ook de (levens)adem is net als de zon altijd vrij aanwezig voor iedereen, maar heeft de mens hierin zelf zijn keuze te maken. Wordt de adem alleen gebruikt om te overleven (dus een minimale ademhaling die voorziet in de energievoorziening die nodig is om te (over)leven) en geen kracht heeft om door de versluiering heen te breken of wordt de adem bewust in al zijn volheid toegelaten, opdat met de adem ook een volledige stroom van levensenergie – levenskracht en levensvreugde – binnen mag stromen en de ‘versluiering’ steeds dunner wordt? 

Het is een keuze en verantwoordelijkheid. Jij bepaalt waarvoor je kiest: voel ik me als de zon of voel ik me meer als de wolk?