Chronische hyperventilatie is een klacht die niet makkelijk herkend wordt. Een laag energieniveau wordt niet zo snel in verband gebracht met chronische hyperventilatie. Het toepassen van de Breathfulness harmoniserende ademhaling lost chronische hyperventilatie zichtbaar en duurzaam op.

Chronische hyperventilatie

Auteurs: Jacquelien en Marco de Jager, grondleggers van Breathfulness en van de enneagram dimensie: de levensfasen.

 

Vaak is chronische hyperventilatie stress gerelateerd en dan met name langdurige (continue aanwezige) stress. Stress heeft een directe invloed op de ademhaling. Dat is duidelijk te zien als er opeens een grote knal klinkt, bijvoorbeeld bij een botsing van auto’s. De eerste natuurlijke reactie van het lichaam is om alle energie te verzamelen. Als het ware jezelf even te bevriezen. De aandacht gaat (onbewust) naar het limbisch systeem, ook wel het oerbrein of emotionele brein genoemd. Daar wordt de amygdala geactiveerd. Dat is het deel van de hersenen die je in een staat van vechten of vluchten brengt. Je energiestroom was op on-hold gezet om vanuit de reactie van het limbisch systeem zich te richten op vechten of vluchten.

Wat doe jij?

Ook je ademhaling wordt heel even ‘on-hold’ gezet. De beweging van je primaire ademhalingsspieren, de middenrifspier en de tussenribspieren, wordt onderbroken. Dit is een heel natuurlijke reactie en kun je niet veranderen. Waar je wel invloed op hebt, is wat je daarna doet. Blijf je in de angst zitten? Houden de angstgedachten je op on-hold? Of kom je in beweging en ga je ook weer ademen?

Dit proces gebeurt heel subtiel. Mensen zijn zich er niet van bewust. En als dit proces langdurig plaatsvindt, er dus continue spanning op het middenrif aanwezig is, kan er geen sprake meer zijn van een optimale, voedende ademhaling.

 

Middenrifspier

Het diafragma (middenrif) is de primaire spier voor je ademhaling en is het meest aan het werk terwijl je ademt. Het is een dunne koepelvormige spier die de borstholte scheidt van de buikholte en vastzit aan de onderkant van het borstbeen, de onderste ribben en de wervelkolom. De ribben vormen het bovenste deel van een ‘kooi’ rond het hart en de longen, terwijl het diafragma dient als de bodem van die kooi. Aan de voorzijde lijkt het diafragma een koepel die verbonden is met spiervezels aan de binnenzijde van de laagste zes ribben. De bolle bovenkant van de koepelvormige spiert vormt de bodem van de borstholte, de holle onderkant vormt het plafond van de buikholte.

De spiervezels van het diafragma spannen zich aan wanneer je inademt en maken de koepelvorm van het diafragma vlak. Wanneer de middenrifspier zich aan spant (naar beneden beweegt) wordt de borstkas uitgerekt.

De tussenribspieren maken de borstkas wijder. Hierdoor worden de longen uitgerekt en de natuur zorgt ervoor dat de ontstane vacuümruimte via de luchtpijp gevuld wordt met lucht, van waaruit de longblaasjes zuurstof opnemen en kooldioxide afstaan. Als het diafragma naar de buikholte geduwd wordt, neemt het volume van de buikholte of borstholte af en beweegt de buikwand naar buiten toe.

Uitademen gebeurt eenvoudig door het middenrif en bijbehorende spieren te ontspannen. Deze ontspanning veroorzaakt een verlaging van de luchtdruk wanneer de lucht wordt losgelaten, net als een ballon die leegloopt. Je hoeft niets anders te doen dan te ontspannen bij het uitademen.

 

Ademhalen en chronische hyperventilatie

Veel mensen gebruiken hun middenrif niet als ze ademhalen. In plaats daarvan gebruiken ze hun rug- en schouderspieren, waardoor er geen volle ademhaling kan plaatsvinden. Door deze spieren te gebruiken bij het ademen veroorzaakt dit spanning. Er komt druk op de rug en het gebied van de solar plexus. Dit type ademhaling noemen we ook wel borstademhaling. Dit kan al een eerste vorm zijn van chronische hyperventilatie.

De huidige moderne levensstijl creëert voor velen dagelijks veel stress. Dit mondt uit in een groot percentage mensen die alleen ademen via de borst. Tijdens de borstademhaling vergroot de ribbenkast zich bij het inademen. Alleen het bovenste gedeelte van de longen vult zich met lucht. Het middenrif blijft op gespannen zijn plaats. Een gespannen middenrif is een signaal dat iemand ongewenste emoties, zoals stress en angst, vasthoudt. Daarom is het belangrijk dat je weet hoe je het middenrif bewust kunt gebruiken.

Onze ervaringen na honderden cliënten te hebben behandeld is dat ademhalen met het middenrif een effectief therapeutisch hulpmiddel is bij het behandelen van fysieke klachten en mentale stoornissen, zoals hyperventilatie en chronische hyperventilatie, angst- en paniekaanvallen.

Buikademhaling

Een optimale ademhaling start met een ademhaling vanuit de buik. De buikademhaling ontstaat doordat het middenrif naar beneden beweegt. De organen die zich in het buikgebied bevinden komen dichter op elkaar te liggen. Ze worden naar buiten gedrukt en de buik zet zich uit. De beweging van het middenrif masseert automatisch deze organen meer en dit  beïnvloedt de levensprocessen van de organen positief. De toegenomen beweging van de dikke darm zorgt voor toename van de peristaltiek en beter functioneren van de dikke darm. Dit geldt ook voor de lever, welke verbonden is met de middenrifspier. De andere organen gaan in dit proces mee en ondervinden ook een positieve stimulans door het bewegen van het middenrif. De buikademhaling vult het onderste deel van de longen, waardoor ook de longblaasjes, die zich daar bevinden, geactiveerd worden.

 

Breathfulness en optimaal ademhalen

Binnen Breathfulness passen we het harmoniserend ademen toe. De volgende elementen zijn van belang:

• Volledige inademing
• Ontspannen uitademing
• De ademcadans

 

Een volledige inademing

Een volledige ademhaling heeft een directe relatie met het toelaten en ontvangen van de volheid van het leven. Door de volledige inademing neem je naast zuurstof ook levensenergie op. Beide hebben een hoge trillingsfrequentie. Het woord levensenergie zegt het al: energie om je leven te leven. Ja zeggen tegen je leven hier op aarde. De kracht hebben om ervaringen op te doen en deze te integreren.

Een volledige inademing voedt je eigen bewustzijn, met als direct gevolg dat je leven zich verruimt. Je ziet meer mogelijkheden, kansen en oplossingen en je creatieve, scheppende, vermogens worden versterkt. Met andere woorden, je voedt je eigen potentieel. Een volledige inademing voedt ook de verbinding met je hoger bewustzijn. Je wordt intuïtiever en je gevoelsleven wordt intenser.

Door volledig in te ademen geef je jezelf toestemming om er te zijn zoals je bent. Je bent niet (meer) afhankelijk van de bevestiging of toestemming van anderen. Door volledig in te ademen kies je er bewust voor dat je leven de moeite waard is om te leven. Dat je aanwezigheid hier op aarde, je potentieel, even waardevol is als het potentieel van elk ander wezen. Je neemt je eigen ruimte in en laat de volheid in je leven toe. Je ontvangt en omarmt alles wat er is. Elke (volledige) inademing is een keuze om je leven hier ten volle te leven. De weg van de adem is een weg die je hele wezen zal raken: fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel. Je kunt er niet in sturen om alleen bepaalde delen te voeden. Je stuurt alleen maar in het wel of niet volledig ademen.

 

Autonome en beïnvloedbare aansturing van de ademhaling

Het autonome zenuwstelsel zorgt automatisch voor de aansturing van je ademhaling, zodat je kunt slapen en tegelijkertijd blijft ademen. Het is aangetoond dat mensen niet in staat zijn zichzelf te verstikken door alleen hun adem in te houden. Op het moment dat er in de hersenen een overschot komt aan CO2 (kooldioxide) zal er automatisch een signaal afgegeven worden aan het ademhalingscentrum om weer in te ademen.

Naast het autonome zenuwstelsel stuurt ook het willekeurig zenuwstelsel je ademhaling aan. Dat is het deel waar je invloed op uit kunt oefenen. De ademhaling is van nature gebaseerd op eerst inademen om zuurstof (levensenergie) binnen te laten komen, zodat cellen hun functie (levensprocessen) kunnen volbrengen, waarna de uitademing ervoor zorgt dat de vrijgekomen afvalstoffen het lichaam verlaten. Echter, door de huidige leefwijze is het lichaam vervuild en zal eerst de uitademing op orde gebracht moeten worden wil de zuurstof weer overal de cellen kunnen bereiken.

 

Een volledige en ontspannen uitademing

Er is een directe relatie tussen een volledige, ontspannen uitademing en met vertrouwen kunnen loslaten en overgeven aan alles wat er is. De uitademing zorgt ervoor dat je alles wat verwerkt, verteert en niet meer nodig is, kunt laten gaan. Door het uit te ademen geef je het terug aan de Bron, waardoor het opgenomen, getransformeerd en weer gebruikt kan worden. Door volledig en ontspannen uit te ademen stel je vertrouwen in de cyclus van het leven. Zo laat je los, geeft vrij en laat gaan wat voor jou niet meer dienend is. Sta je open voor wat zich nu laat zien, zonder er steeds etiketjes of ladingen van vroeger op te plakken.

Volledig en ontspannen uitademen helpt je letterlijk om te ontladen. Als je vertrouwen hebt in het leven hoef je de uitademing niet vast te houden. Dan ondersteunt het ontspannen uitademen je in het geven en het vergeven. Er ontstaat ruimte en kracht om op een andere wijze naar opgedane ervaringen in je leven te kijken.

Als je, door gevoelens van onveiligheid en onvoldoende vertrouwen in het leven, moeite hebt met overgave, ontladen en loslaten, is je uitademing vaak verkrampt en gespannen. Daardoor blijven de afvalstoffen in de weefselvloeistof rondom je cellen zitten en zorgen voor ophopingen die de doorstroom van zuurstof (en andere voedingsstoffen) naar je cellen belemmeren. Daarom is de uitademing een groot en belangrijk aandachtsgebied. Als je bij een vervuild lichaam alleen gefocust bent op de opname van nieuwe levensenergie, zonder aandacht besteden aan opschoning, zal de energie onbewust gebruikt worden om oude patronen te herhalen doordat deze niet bij de kern, de cel, kan komen. Dus is opschoning als eerste nodig.

 

De ademcadans

De flow van je leven zie je terug in je ademcadans. De flow vertegenwoordigt de steeds terugkerende cyclus van ontvangen en geven, van opnemen en laten gaan. Hoe meer de ademcadans een vloeiende en stromende beweging is, hoe meer je mee kunt gaan in de stroom van je leven. Dan groeit vertrouwen en overgave, mogen energieën samenkomen en ontstaat er synchroniciteit (co-creatie genoemd). Dan is er minder ruimte voor twijfel en ja, maar… en is er een voortdurende, verbindende uitwisseling tussen je in- en uitademing, tussen de Bron en je fysieke lichaam, met je ziel als verbindende schakel.

 

Breathfulness, harmoniserend ademen en lichaamsbewustzijn

Door bewust bezig te zijn met je ademhaling kom je meer in contact met de wijsheid van je lichaam. Omdat je lichaam ook de tempel van je ziel wordt genoemd, is het belangrijk om er goed, bewust en liefdevol voor te zorgen. Zowel voor je fysieke lichaam als voor je energiehuishouding. Een liefdevolle zorg voor je lichaam creëert draagkracht voor het bewustzijn van je ziel. Hierdoor wordt de communicatie van je ziel via je lichaam en je gevoelens helderder. Vergeet niet dat de zorg voor je lichaam ook aandacht nodig heeft vanuit de andere 3 pijlers van Breathfulness (voeding, beweging en ontspanning).

Aandacht voor je ademhaling vergroot de bewustwording over je lichaam, het lichaamsbewustzijn. Het lichaam is door middel van onder andere ziekte en stress de signaalgever van een diepere disbalans in jezelf. Je lichaam vraagt ook via symptomen en klachten aandacht voor delen van jou die nog gehoord, gezien en verwerkt willen worden.

Door met harmoniserend ademen bewust levensenergie in je lichaam te laten stromen voed en schoon je de energie in de cellen en wordt het zelfgenezend vermogen van je lichaam versterkt. Met diep en volledig in te ademen wordt er meer zuurstof ingenomen. Door volledig en ontspannen uit te ademen worden er ook meer afvalstoffen (CO2) uitgescheiden. Je lichaam wordt op deze wijze intensief gereinigd, waardoor zuurstof beter getransporteerd kan worden naar de cellen. Ze reageren hierop door het herstellen van hun oorspronkelijke functies. Cellen die voorheen ‘sliepen’ worden nu geactiveerd. Het brengt een ontgiftingsreactie op gang. Een schoner lichaam heeft een betere O2 en CO2 uitwisseling, waardoor je cellen positief beïnvloed worden. De informatievoorziening van en naar je cellen wordt geoptimaliseerd. De vitaliteit van je lichaam neemt toe. Je wordt wakkerder en je meer bewust van aanwezige onbalans en spanning in je lichaam.

 

Activering van de cellen

Bij het starten met de harmoniserende ademhaling kun je de activering van je ademhaling fysiek ervaren als lichte tintelingen in je armen, handen, benen en voeten. Daarnaast kun je deze reactie ook in je hoofd ervaren, die ontstaat doordat de verhoogde zuurstofinname allereerst je hersenen beïnvloedt. Je hersenen beslaan fysiek gezien een klein onderdeel van je lichaam (ongeveer vier procent), maar qua energievraag beslaan ze twintig procent en spelen ze een belangrijke rol in de verbinding tussen je lichaam, je emoties en je gedachten. Dus ook je hersenen hebben baat bij de verruiming van je ademhaling.

Als je nog niet eerder deze bewuste vorm van ademen hebt ervaren kan het zijn dat je mind de tintelingen interpreteert als licht duizelig. Het is echter het verlies van controle wat verwarring geeft en wat je mind niet prettig en soms zelfs beangstigend vindt. Als je je hier niet door laat afleiden zullen je hersenen beter gaan functioneren. De doorstroom van informatie, het denken, het innerlijk weten, zal verbeteren. Dit laat zich onder andere zien doordat je vrijer en creatiever (ruimer) kunt denken. Je ziet meer mogelijke (creatieve) oplossingen bij vraagstukken en komt sneller tot inzichten. Je concentratievermogen verbetert en je gedachten worden rustiger. Ook kan het harmoniserend ademen een positieve invloed hebben op je slaappatroon en je slaapkwaliteit. Positieve effecten zijn beter inslapen, langer doorslapen en/of uitgerust en helder wakker worden.

In de boeken van Breathfulness (zie webwinkel) kun je veel meer lezen over de krachtige effecten van het harmoniserend ademen, de invloed van bewuste keuzes op het gebied van voeding, beweging en ontspanning en andere thema’s als de levensfasen, de invloed van stress op het lichaam, en het proces van vergeving.